Kleine meditatie 'Het hart van Marie Louise'

Het kapelletje van ‘het hart van Marie Louise’

“Lieve Jezus, schenk mij de genade en de goedheid om mij te inspireren, het werk dat nodig is in mezelf, in praktijk te brengen zodat het een kapelletje kan worden om U er in te laten wonen.

Redder van mijn ziel, kom mij te hulp, want ik ben enkel zwakheid. Mijn onvolmaaktheid overstelpt mij, wat is ze groot. Lieve Jezus, heb medelijden met mij. De nederigheid zal het fundament zijn van dit gebouw. Alle kleine vernederingen die zich zullen voordoen, zal ik ontvangen met de hulp van uw heilige genade. Ik zal ze dragen met geduld zonder mij te beklagen bij iemand en ik hoop dat dit met vreugde zal gebeuren. Ik hoop op uw goedheid, zodat de plaveien van dit gebouw steeds mooier worden en versierd worden van deze heldhaftige en nauw aan het hart gelegen deugd. Ik bekijk mezelf altijd als iemand die nog steeds niet waardig is bevonden te staan naast de bruiden van Jezus-Christus.

Er zullen vier zuilen zijn in deze kleine kapel:

·         De Gehoorzaamheid

·         De onthechting van alle schepselen

·         De Liefde voor het lijden

·         De Voorzichtigheid

Kapelletje 'Het Hart van Marie Louise'
Saint-Laurent-sur-Sèvre

Ik hoop, met Gods genade, deze zuil van gehoorzaamheid mooier te maken wanneer men mij iets beveelt; dat ik zoals een kind zonder tegenspreken kan gehoorzamen, zonder te argumenteren. Wat men mij beveelt of vraagt, zal ik uitvoeren met vreugde en onderdanigheid. Mocht ik hierin niet lukken, dan doe ik een acte van berouw, met de handen open als op het kruis.

Bij de zuil van de onthechting van alle schepselen, zal ik eraan werken, voor zover mij dit mogelijk is, om mijn hart niet te laten overvallen aan alles wat aards is. Ik zal er heel goed over waken, met de genade van God, dat al deze bewegingen en verzuchtingen er zijn voor mijn lieve Jezus. Je zal eraan werken om te versterven aan al deze schepselen, vooral aan mezelf, en de oude mens in mij te laten sterven om het geluk te hebben helemaal en onverdeeld mens te zijn verenigd met God alleen. Ik hecht mij aan niets, ook niet aan mijn devoties en ben klaar en met toestemming van Gods genade, geen toegang te hebben, als mijn biechtvader mij verbiedt om te communie te gaan of andere devoties te doen. Ik wil geen enkele band. En mocht het gebeuren dat dit arme hart het ongeluk heeft zich te binden aan iets aards, dan zal ik een Veni Creator bidden, met de handen open als op het kruis.

Bij de zuil van de Liefde voor het lijden, hoop ik met de hulp en de genade van God en met onderdanigheid, alle kruisen die mij gegeven zullen worden door Jezus te ontvangen, die mij wil eren met wat hem het meest aan het hart ligt en dat wil schenken aan hen van wie hij heel veel en van harte houdt. Ik zal me bij niemand beklagen over een kleine tegenspraak, over misprijzen en lijden. Ik zal slechts toevlucht vinden als ik mij bevind in een staat van verslagenheid en diepe droefheid dan bij God alleen. En als ik genoodzaakt ben ze kenbaar te maken, dan zal ik dat enkel doen bij mijn biechtvader. Ik zal het bovendien heel beknopt doen en steeds met wantrouwen kijken naar mijn eigenliefde die zo vindingrijk is om in alles wel een troost te vinden. .Indien ik per ongeluk niet geduldig de kruisen draag, dan doe ik ter penitentie een prikkende riem aan voor vijf uren ter ere van de vijf wonden van Christus.

Bij de zuil van de Voorzichtigheid, zal ik om God te behagen, scherp waken over mijn innerlijk en mijn uiterlijk, over mijn blik waarmee ik kijk, over mijn woorden, over mijn denken, over mijn verlangens, over mijn neigingen, over de stappen die ik zet. Ik zal waken over al mijn handelingen, opdat alles zou gestuurd worden volgens de geest van Jezus-Christus en tot meerdere eer en glorie van God. Ik neem al mijn zusters weer aan met een grote zachtheid en standvastigheid. Jezus, ik vraag deze grote zachtheid, om ze opnieuw na te volgen in zekere zin zoals ze tot vandaag is geweest en mij daarin te verdragen met een oneindig geduld waarvoor ik U dank uit heel mijn hart. Indien ik het ongeluk heb mij af te wenden van deze grote deugd van voorzichtigheid, zal ik niet nalaten om er penitentie voor te doen door gedurende drie uren prikkende armbanden te dragen voor elke keer dat ik hierin gemankeerd heb.

Welke vreugde en troost zal mijn ziel ontvangen als ik op het einde van de dag, bij het bezoek aan deze innerlijke zuilen, dat ik kan merken dat ik niet verwaarloosd heb om ze meer en meer aangenaam te maken in de ogen van God.

De spirituele gordijnen die aan het tabernakel vastgemaakt zijn, zullen de Godsvrucht zijn. De houdertjes om de gordijnen vast te houden zullen de Standvastigheid zijn. Dit nodig is om al het goede te ondernemen dat God van mij vraagt. De ringen zullen de Waakzaamheid zijn om mijn taken te vervullen, de bedekking van dit tabernakel zal de Zachtheid zijn en om deze nauw aan het hart liggende deugd te verkrijgen voor de laatste nauwkeurigheid op mijn tong zodat ik spreek met schranderheid en opdat het ook waakt over mijn hart mochten er ongeduldige bewegingen opkomen, zodat deze gestopt worden met de hulp van de Heilige Geest die slechts rust op een nederig en berouwvol hart. Als het mij zou gebeuren dat ik een fout doe op deze deugd van zachtheid, dan doe ik penitentie door ’s nachts op te staan om een kwartier boete te doen met een koord om de hals.

Ik doe geen enkele van deze penitenties zonder toelating van mijn biechtvader. O wat een geluk dat ik via al deze kleine praktijken een ruimte kan maken die God zal behagen. Wat zal het een troost zijn voor mijn ziel te werken aan dit grote werk van perfectie om God te kunnen laten verblijven.

Wat een voorrecht als je de beslissingen die je neemt ook in praktijk brengt. Jezus, ik hoop op uw oneindige goedheid en ik ben vastbesloten, met de hulp van uw heilige genade, om mijn laatste trouw uit te voeren.

Ter overweging:

• Waar bevinden deze vier zuilen zich in mijn eigen dagelijks leven?
• Hier werden vele deugden opgesomd, vooral in de laatste paragrafen. Met welke hiervan wordt ik dagelijks geconfronteerd? Stimuleren ze ook mijn leven?
• Heeft het gewetensonderzoek nog een plaats in mijn leven? Hoe beleef ik dit?