zr Carmelle Dugas, fdls |
“Jezus leert ons bidden”
Onderrichting gegeven op 8 augustus 2013 door zr Carmelle Dugas, fdls, tijdens de Internationale ontmoetingsdagen in Saint-Laurent-sur-Sèvre.
‘Verschillende manieren
om te bidden’
+
diapresentatie
Gedurende het
volgende uur ga ik met jullie de ideeën delen over het gebed en over zekere
vormen van gebed. In ‘n uur kun je niet alles zeggen en zelfs als men alles
zei, blijft er nog altijd de ervaring van de persoon die bidt - en ik zou
zeggen dat is nog het meest voorname wat ik jullie zou kunnen zeggen.
+
Plan:
Dit is het plan
dat ik jullie voorstel
=
Wat is het gebed?
=
Enkele grote bidders in de Bijbel
=
Noodzaak van het gebed
=
Soorten van gebed:
- met woorden
- mentaal of inwendig
=
Praktische raadgevingen om ons voor te bereiden op het gebed.
+ Het gebed: een fundamentele behoefte
Het
gebed is niet voorbehouden aan kloosterlingen. Het maakt deel uit van de
geestelijke dimensie van elk menselijk wezen en daarenboven van de Kerk.
+ Luisteren we naar St Paulus in zijn
1e brief aan Timotheus:
“Allereerst vraag ik dat er voor alle
mensen gebeden wordt, dat er smeekbeden, voorbeden en dankgebeden voor hen
worden uitgesproken.......... , opdat we rustig en ongestoord kunnen leven, in
alle vroomheid en waardigheid. Dat is goed en welgevallig in de ogen van God, onze
redder, die wil dat alle mensen worden gered en de waarheid leren kennen.” 1Tim
2,1-4.
+ Hem kennen die zei: “Ik ben de Waarheid”.
De
mens heeft behoefte om in relatie te treden met God en deze relatie op een of
andere manier uit te drukken.
“En
nederig de weg te gaan van je God” Micha 6,8.
De
weg van iemand gaan betekent in relatie treden.
Montfort
zegt dat het gebed het normale kanaal is waarlangs God komt om ons zijn genaden
te schenken (LEW #184) het is dus de meest normale manier om God te ontmoeten.
Wat verstaan wij onder gebed?
Het
gebed is een dialoog met God. En dat veronderstelt dan ook het geloof in een
mogelijke relatie met God. Dit geloof is altijd aanwezig geweest in het hart
van het gebed van het Godsvolk.
Het
gebed maakt deel uit van ons leven. Wij, daarentegen, u zowel als ik, stellen
ons de vraag: “hoe bidden of hoe beter bidden?”
Wij
zijn niet de enige om onszelf die vraag te stellen of te twijfelen aan onze
vaardigheden om te bidden. Zelfs St. Paulus deed dat. Luister maar naar wat hij
ons in de brief aan de Romeinen hfdst. 8 vers 26 zegt:
= “De Geest helpt ons in onze
zwakheid; wij weten immers niet wat we in ons gebed tegen God moeten zeggen,
maar de Geest zelf pleit voor ons met woordloze zuchten”.
St.
Paulus verzekert ons dat de Geest ons komt helpen. Hij komt onze zwakheid te
hulp. De Geest is daar in ons. We moeten de Geest in ons laten bidden. Dit is
het doel van gebed, of op zijn minst het is wat wij nastreven.
=
“Bidden, is de Geest in- en uitademen” zegt de H. Gregorius.
= “Het gebed, zei
Theresia van het Kind Jezus, is een
opwelling van het hart, het is een eenvoudige blik, gericht op de hemel, het is
een kreet van herkenning en liefde in beproeving of in vreugde. Bidden is niet
onszelf uitputten om God mooie gevoelens aan te bieden; het is veeleer onszelf
blootstellen aan Hem zoals de kleine vogel zich blootstelt aan de zon zodat Hij
alle mogelijkheden van zijn liefde in ons kan komen ontplooien”.
Ze
bad aldus: “O mijn God, gelukkige
Drie-eenheid.... laat mijn ziel
volstromen met de golven van oneindige
tederheid die in u zijn opgesloten”.
= Enkele grote getuigen uit de Bijbel
laten ons zien dat:
+ het gebed onmisbaar is
+ het echt is een ‘van hart
tot hart’ tussen de mens en God.
Open
ongeacht welk boek van de Bijbel en u vindt er biddende personages.
Ons
leven confronteren met de ervaring van de grote Godsgetuigen, dàt is bidden!
=
Abraham
bemiddelt,
argumenteert en roept de grootheid van God aan voor Sodom voor de Heer. (Genesis 18, 22-33)
=
Susanna
“Eeuwige God, u die het verborgene
kent en alles weet voordat het gebeurt.... u weet dat ik onschuldig ben”.
Daniel 13, 42
“En de Heer hoorde haar en wekte het heilige vuur in een jongen die
Daniël heette”. Daniel 13,44.
=
Salomon
“Heer, geef dus uw dienaar een
opmerkzame geest” (1 Kon. 3,9)
“Geef mij de Wijsheid die naast u
troont” (Wijsh. 9,4)
=
Maria de moeder van Jezus en onze moeder
“Maria bewaarde al deze woorden in
haar hart en bleef erover nadenken” Lc
2,19
“Mijn ziel prijst en looft de Heer, mijn
hart juicht om God, mijn redder: hij heeft oog gehad voor mij, zijn minste
dienares”. (Lc 1, 46-48)
“Ze hebben geen wijn meer”. Joh
2,3
Maria
ziet de behoeften van de anderen en ze geeft Jezus een wenk.
=
Jezus de grote bidder
“Voor hen die U Mij hebt toevertrouwd
bid Ik” (Joh 17,9)
“Mijn Vader, als het mogelijk is, laat
deze beker dan aan Mij voorbijgaan. Maar niet zoals Ik wil, maar zoals U wilt” Mt
26,39
=
Waarom bidden?
De
noodzaak om te bidden vloeit voort uit het voorbeeld dat Jezus zelf ons gegeven
heeft. Heel het leven van Jezus speelt zich af op het ritme van het gebed. Lees
het evangelie van Lucas en je vindt er alle eigenschappen van het gebed.
= De voorbereiding van tijd en plaats:
“ In die dagen ging Hij naar het
gebergte (plaats) om te bidden, en bracht er de hele nacht (tijd) door in gebed tot God”. Luc 6,12)
(keuze van de Apostelen) Hij spreekt van zijn Vader.
= Het gebed vindt plaats in het
concrete leven van de mens:
“ Eens was Hij aan het bidden, alleen
zijn leerlingen waren bij Hem” (Luc 9,18)
(verklaring van Petrus over wie Jezus
is) Op de vraag van Jezus: “En jullie,
wie zeggen jullie dat Ik ben?” Wat is meer menselijk? En Petrus aangezet
door de Geest antwoordt: “De Messias van
God”.
“ Hij nam Petrus, Johannes en Jakobus mee
en ging Hij de berg op om te bidden”. (Lc 9,28) (Gedaanteverandering)
....Hij laat zich zien zoals Hij is.
= In het gebed uit men zijn
ontroeringen:
“Toen jubelde Hij het uit, gedreven
door de heilige Geest, en zei: ‘Ik dank U, Vader, Heer van hemel en aarde,
omdat U dit verborgen hebt gehouden voor wijzen en verstandigen en het onthuld
hebt aan eenvoudigen. Ja, Vader, zo hebt U het goedgevonden”.
(10,21) (Jezus verheugt zich en bedankt God) en drukt zijn gevoelens uit.
= reflectie in het gezicht -
= de liefde laat zich zien op
zijn gezicht
“Eens was Hij ergens aan het bidden.
Toen Hij opgehouden was, vroeg een van zijn leerlingen Hem: ‘Heer, leer ons
bidden....” (Lc 11,1) (Het Onze Vader) Vanaf dat moment
leerde Jezus hun het mooie gebed: het Onze Vader.
Het
gebed van het Onze Vader is het gebed bij uitstek, dat ons door Jezus zelf
gegeven is. Het zijn woorden die men nooit volledig kan uitdiepen. Het is een
levensprogramma. Dit gebed ontdekken en ons er door laten modelleren is een
must voor onze geestelijke vooruitgang.
= Het gebed leert ons te vergeven
=
Op het Kruis: hij vergeeft en sprak van vergeving “Vader, vergeef hen...” Luc
23,34.
= De noodzaak van het bidden is
onbetwistbaar.
Maar hoe moeten wij
bidden ?
Wijzen
van bidden.
Er
zijn verschillende manieren om te bidden, maar ik wilde even stil staan bij
twee bijzondere manieren van bidden :
+ het gebed met woorden - alleen of
met anderen
+ het inwendig gebed - of meditatie
die leidt tot de beschouwing.
Ik
zal zoveel mogelijk proberen te vertellen over deze twee manieren van bidden,
wetende
dat niet alles gezegd kan worden.
Het
gebed met woorden : publiek
De
voornaamste bron van het christelijk gebed is de Eucharistie.
Maar
je zou meer tijd moeten hebben om dieper op dit gebed bij uitstek in te gaan.
Vandaag
stel ik mij tevreden met te spreken over het gebed van de Kerk en het mariale
gebed.
=
Het gebed van de Kerk
Het
goddelijk officie of het Getijdengebed
Dit
gebed is samengesteld uit verschillende delen. Ik neem er slechts drie van.
=
De aanroeping
Elk
Getijdengebed begint met “Heer, open mijn lippen” of
“.... kom mij te hulp”.
Dit
herinnert ons eraan dat God zelf in ons komt bidden. Als we deze aanroeping
bidden, vragen we de Geest om ons gebed te bevloeien.
Eveneens
maken we een klein kruisje op onze lippen of we maken een groot kruisteken. Zo
plaatsen we ook ons spreken in de grote beweging van God.
= De Hymne :
Deze
dient om op een gemakkelijke en blijde manier in het gebed te komen. Ze voedt
ons gebed, vooral als men de getijden reciteert. Maar ze zijn bedoeld om
gezongen te worden.
= De Psalmen
+
Volgens de benedictijn, Anselm Grün, is het psalmgezang een mooi middel bij de
overweging.
+ De
woorden van de psalmen waarmee dit gebed hoofdzakelijk is
samengesteld, zijn heilige woorden. Ze
worden geboren in de stilte van
God. Ze
ontspringen in de diepte van zijn Hart.
Deze
woorden vallen in ons hart en niet in ons verstand, en zo worden wij leidingen
naar het Hart van God.
Wat
moet je zeggen van het geweld dat je in de psalmen tegenkomt ? Anselm zegt dit, en ik citeer:
“De beelden en de psalmsymbolen geven
vorm, bundeling en uitdrukkingskracht aan de inhoud van ons onderbewustzijn.” (Revue
Prier, hors serie, La prière des Heures
p.6)
+
Met andere woorden het psalmgezang bevrijdt ons van wat ons blokkeert. Het
helpt ons om ons te bevrijden van al wat ons hindert bij de beschouwing.
St.
Basilius zegt dat het psalmgezang ons bevrijdt van verdriet en zorgt ervoor dat
de blijdschap in ons kan opbloeien.
Anselm
zegt ook nog: “Wij bidden niet om God te
stichten of te ontroeren, maar om onze wensen aan hem te richten”. (Ibid.
P.8)
= Het Mariaal gebed
Ik
zou graag een ogenblik stil staan bij het gebed dat men tot Maria richt. Dit
gebed kan ook behoren tot het gebed met woorden, maar ook tot het meditatieve,
beschouwende gebed.
Hoe
moeten we tot Maria bidden ?
Voor
sommige mensen neemt Maria een wezenlijke plaats in hun leven, terwijl voor
anderen de mariale vroomheid veeleer een plicht is. Ik treed niet in
bijzonderheden van deze uitspraak want die raakt de persoonlijke relatie met
Maria.
Laten we bijv. de Rozenkrans nemen die
het meest traditionele gebed is en dat is eenvoudig. Het is het gebed van de
arme. Het is een soort mantra die tot doel heeft om ons te leiden naar de
stilte en naar Hem die deze stilte vult. De Rozenkrans is een meditatie over de
geheimen van het leven van Jezus - van de kribbe tot het kruis - met Maria. Het
is een evangelisch gebed. Het is geen simpele herhaling van het Weesgegroet dat
meer of minder bewust opgezegd wordt.
Maria,
als menselijke persoon, is volledig aan ons gelijk behalve de zonde. Als we
niet tot Maria kunnen bidden, dan kunnen we met haar bidden. Als Moeder van
Jezus heeft Maria grote vreugden beleefd, maar ook groot lijden en verdriet
gekend. Laten wij die ons eigen maken.
Maria
heeft zeker Jezus leren bidden.
- Zij is zeker degene die ons het beste kan
leren bidden: zij wist te vragen: “Ze hebben geen
wijn meer...”
- Zij weet hoe te overwegen: .......zij
bewaarde al die belevenissen in haar hart.
- Zij kan ons tot de ommekeer in ons leven leiden: “Doe alles
wat Hij u zeggen zal”.
- Zij heeft het Woord van God in haar hart en in
haar lichaam ontvangen.
HET
GEESTELIJK GEBED/ DE MEDITATIE/ HET GEBED/ DE BESCHOUWING
De
meditatie is geen nieuwigheid in het christelijk leven; ze heeft diepe wortels
in de traditie.
-Mediteren
dat is het stil maken in ons om God te ontmoeten.
De ontmoeting van de God die in on
binnenste is.
Johannes van het Kruis zegt: “God is het middelpunt van mijn ziel”.
En Julienne van Norwich zei:”God is het onbeweeglijke punt in mijzelf”.
En Montfort zegt ons in zijn kantiek #
24: v 38 : Mijn ziel, ga je eigen hart
binnen,
laat de onbenulligheden achterwege..... God roept aan je hart...
Al
het goede van je is bij hem.
Het
is echt buitengewoon dat deze stilte, ondanks de verstrooiingen van de moderne
wereld, perfect mogelijk is voor ieder van ons. Om deze staat van stilte en
onbeweeglijkheid te bereiken is het nodig dat we van onze tijd, onze energie en
liefde aan hem wijden.
-De
meditatie gaat niet vanzelf en vraagt een tijd van voorbereiding.
Een tijd vaststellen en je eraan
houden. Dat is een afspraak met God.
De voorbereiding op
deze belangrijke daad is wezenlijk. Het gaat erom dat wij bereid zijn voor het
gebed. Het onderwerp van het gebed
vooorbereiden, bijv. de keuze en lezing van een passage uit het Evangelie of
een andere bijbelse tekst, de avond tevoren.
De plaats is ook belangrijk. Zonder
gestrengheid een plaats kiezen die leidt tot gebed: een open ruimte; een
heiligdom. Af en toe de plaats veranderen kan gunstig zijn.
Een
griekse monnik van de eerste eeuwen zei: “Je bent een tempel, zoek geen
plaats!”
“De heilige plaats”, zegt Jean Marie
Gueulette, “zijn we zelf”.
Enkele raadgevingen die ons kunnen
helpen bij het gebed.
Begin van het gebed
=
Om het gebed te beginnen
geef ik het aan met heel mijn wezen en ik stel een “persoonlijke liturgie” vast
(gebaren die helpen om te gaan zitten, om me in tegenwoordigheid van God te
stellen of liever om me bewust te maken van de tegenwoordigheid van God). De
heilige Geest aanroepen en hem vragen om me te helpen bij deze belangrijke fase
van mijn dag.
Ieder vindt zijn eigen manier
om aan het gebed te beginnen.
= Het geestelijk gebed wordt vergeleken met
een reusachtige boom vol rumoerige apen die van de ene op de andere tak
springen en voortdurend schreeuwen en onrustig doen. Zo gauw wij beginnen te
mediteren merken wij in welke mate dit beeld de onrust beschrijft die voortdurend in onze geest heerst. Het gebed
bestaat er niet in om deze verwarring groter te maken door te proberen het met
een ander kletspraatje te verdoezelen.
= Een vers uit de psalm kan van pas komen -
“Uit de diepte roep ik tot u, Heer,” Ps.
130 of ook : “God, u bent mijn God, u
zoek ik, naar u smacht mijn ziel...” Ps.63 - “als in een dor en dorstig land, zonder water”. Wij zijn dit droge land. Denken we ons dat in
en richten wij ons hart op de Bron die onze dorst kan lessen.
= Ik
kan ook ontspanningsoefeningen doen, me bewust worden van ieder deel van mijn
lichaam en door mijn ademhaling alle spanning loslaten en mijn spieren
ontspannen.
Of ik kan mezelf zien boven aan een
trap en langzaam de treden afkomen. Er zijn vele methodes om tot concentratie
te komen.
Het gaat erom door God aanvaard te
worden - door Hem opgenomen worden elke dag opnieuw, elk ogenblik opnieuw.
Het corpus van het gebed
Dat
is wat gebeurt in het meest innerlijke van jezelf. Ik zou zeggen dat is deel
dat het meest betrokken is op God.
Het
begin en het einde van het gebed hoort ons zelf toe. Daar je best voor doen
conditioneert ons gebed. Vervolgens laten we God handelen.
Het gebed beëindigen
door God te bedanken en de genade van trouw te vragen.
In
de leerschool van de Carmel geeft men drie sleutelwoorden om het gebed in te
gaan: Lichaam, Hart, Geest.
Lichaam: Ons lichaam
kan een obstakel zijn voor het bidden in de zin dat het zonder ophouden in
beweging is en ons belet om ons te concentreren. Maar ons lichaam is ook een
instrument, een drager die ons helpt om ons met God te verenigen.
De
tijd nemen om het op te nemen. De houding van mijn lichaam heeft invloed op
mijn geest: het rechtop zitten bevordert de ademhaling en de concentratie, het
plat neerliggen voedt de gevoelens van berouw, het ontspannen helpt ons om het
middelpunt te bepalen. De innerlijke meditatie is verre van automatisch.
Om
mee te gaan heeft het lichaam de tijd nodig om ook in het gebed te komen.
We
zeggen heel gemakkelijk dat het gebed een kunst is, iets dat men leert. Het is
waar, men kan veel leren over het gebed. Maar uiteindelijk is het door te
bidden, dat men leert bidden.
Geest : De hulp van
de H. Geest vragen. Vervolgens de gekozen tekst herlezen. Zich laten aanraken,
het Woord steeds opnieuw laten opkomen, verbanden leggen, er verder over
nadenken. Ik stel mezelf vragen : wat wil Jezus me leren door zijn woord? Wat
kan ik van mezelf leren. Tot welke ommekeer ben ik geroepen? De Geest bidt in
mij.
Hart : Het laten spreken,
zijn hart uitstorten, weer terugkomen bij mijn emoties, ze uitdrukken. St.
Augustinus zei: “het hart is bij uitstek
de plaats waar God zichzelf ontdekt en weer ontmoet, de plaats waar hij wordt
bemind en gewaardeerd”. Laten we er ons van bewust zijn.
Ik
zou graag deze onderrichting eindigen met te spreken over twee grote bidders
die ons zeer dierbaar zijn en die onze geschiedenis gemarkeerd hebben: de
Heilige Louis-Marie Grignion van Montfort en de Zalige Marie-Louise Trichet.
Montfort
was een reus in het gebed, een mysticus.
+ Zijn gebed was gecentreerd op de Wijsheid
en op Maria
+ Hij vroeg voortdurend de Wijsheid
+ De Brandende Bede
+ De heilige Rozenkrans
+ De 164 Kantieken
De
grot van Mervent was zijn geliefde toevlucht om er zich aan de beschouwing over
te geven.
Marie-Louise
trok zich terug in haar innerlijke gebedsruimte.
“Mijn geliefde Jezus, geef mij de
genade om in praktijk om te zetten wat u mij in uw goedheid hebt willen
ingeven, en dat is te werken om mijn innerlijke gebedsruimte klaar te maken
voor u om er te logeren”. (En direct avec Marie-Louise, .71).
Gebed
om te eindigen.
Sr. Carmelle Dugas fdls
Geen opmerkingen:
Een reactie posten