Het verdwijnen van zijn geschrift in een koffer, de
duivelse tanden die het boekje zullen verscheuren en de razernij waarmee de
mannen en vrouwen zullen bestreden worden, de hachelijke tijd die op komst is,
doen denken aan wat gebeurd is tijdens de Franse revolutie en het antiklerikaal
geweld dat zich toen ook zwaar tegen de Montfortanen en de Dochters der Wijsheid
heeft gekeerd en slachtoffers heeft geëist. Veiligheidshalve hadden zij alles
wat belangrijk was in de grond verstopt om het later weer op te graven.
Ondermeer dit handgeschreven boekje, slechts ontdekt in 1842, met vooraan en
achteraan bladzijden afgescheurd. Het is opvallend dat de auteur midden in een
doorlopende tekst het lot van zijn geschrift voorzag.
Zoals we al zeiden: de godsdienstigheid waar Montfort het
over heeft betreft iets fundamenteels, maar er is nog iets merkwaardigs op een
heel ander niveau. Montfort zet hier mannen en vrouwen op gelijke hoogte: “…een
groot eskadron dappere, onverschrokken soldaten van Jezus en Maria, zowel
mannen als vrouwen”. De zending die voortvloeit uit de doopgenade duldt geen
onderscheid tussen man en vrouw. We zijn met Montfort in het begin van de 18de eeuw, en hij duidt reeds een
stevig theologisch fundament aan waarop elk lekenapostolaat steunt. Zijn boekje
heeft vooral in de 20ste eeuw evangelisatiebewegingen tot stand
gebracht waarin geen onderscheid gemaakt wordt tussen mannen en vrouwen. De
meest bekende is het nu wereldwijde Legioen van Maria, rechtstreeks
voortgesproten uit het boekje van Montfort, maar er zijn nog andere, zelfs
religieuze instituten van mannen en vrouwen. Van zijn kant heeft Johannes
Paulus II met het Totus Tuus van
Montfort dit aspect van de godsdienstigheid met overtuiging de wereld door
gedragen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten